Schoonmaak, afscheidsetentje, tot ziens Israël!

Woensdag 13 mei

De eindschoonmaak is aangebroken! We hebben gepoetst en geschrobd als ware Assepoesters, hebben heel wat stofwolken doorstaan, maar het huis ziet er picobello uit. 

En na al het harde werken, zijn we heerlijk uit eten geweest! 
En dan hebben we het over het toetje nog niet gehad... gescoord bij de beruchte wafel bar! jummie jummie!

Donderdag 14 mei

Op het moment zijn we druk bezig met de laatste dingen aan kant maken en het inpakken van onze koffers... en zijn we ze vooral 'met angst en beven' aan het wegen of we niet over de kilo's gaan :-)

Het besef blijft gek hoor... wat hebben we hier toch veel gezien en meegemaakt!

En straks weer het 'gewone' leventje oppakken.  

Maar Nederland: we komen er weer aan!! 

En Israël: we komen zeker nog terug!

Dode Zee - Ein Bokek

Zondag 10 mei

Eén woord om deze dag te omschrijven: genieten!
Wat was het heerlijk; gewoon even een dagje zon, zee en strand.
En wat een toffe ervaring om te drijven in de Dode Zee... dat moet je natuurlijk toch wel gewoon gedaan hebben als je in Israël bent geweest!

Het was 's ochtends even vroeg ons bed uit, maar dat hadden we er zeker voor over. Zo konden we onze tijd optimaal benutten. De bus stopte precies voor het door ons uitgekozen strandje, met op loopafstand genoeg lunchtentjes en winkeltjes. Vervolgens maar gelijk drie strandstoelen voor de dag gehuurd en zo hebben we ons prima kunnen vermaken :-)

Laatste keer Bethlehem

Alles wordt nu; 'voor de laatste keer'.
Het klinkt niet alleen gek, maar het besef is er ook gewoon nog niet helemaal.
Misschien gaat het pas tot ons doordringen als we weer op Nederlandse bodem zijn?

Maar voor nu dan dus 'de laatste' keer creatief in Bethlehem. We hebben natuurlijk dan ook nog even ontzèttend ons best gedaan! De bunker is om door een ringetje te halen :-)

De ene helft is een schilderachtige voorstelling van een (vinden wij) gezellig boerderij-/ natuurachtig tafereeltje! En op de andere zijde hebben we, de door het echtpaar voorgestelde tekst, Rejoice in the Lord always geschilderd.

Heerlijk was het om hier op de vrijdagen gewoon even lekker gedachteloos te schilderen! 
Máár met een goed doel...

Werk Martine 3.

Wat vliegt de tijd... maar vooral wat geniet ik ontzettend van mijn werk in ALEH. In het begin was het zeker even wennen en uitvogelen hoe ik mij het best in kon zetten als vrijwilligster. Maar ondertussen helemaal mijn draai gevonden! 'S ochtends starten op de babygroep om mee te helpen met wassen en aankleden, vervolgens naar de vijfde verdieping om op een andere groep mijn 'vaste' kindje te helpen met eten geven, daarna sprint ik de trap weer af naar de derde verdieping om de gehele ochtend de teacher en zorgmedewerker te ondersteunen in de babygroep en tegen lunchtijd ga ik weer sportief de trap op om 'mijn kindje' nogmaals te helpen met eten geven. Buiten het feit dat ik nu natuurlijk een top conditie heb opgebouwd ervaar ik het zeker als heel positief dat ik op twee verschillende groepen werkzaam ben. Ik heb hierdoor duidelijk het verschil kunnen ervaren hoe de zorg en dagindeling van de babygroep en kindergroep is afgestemd op ieders mogelijkheden en leeftijdsfase. Het blijft zo ontzettend bijzonder en mooi om te zien hoe zwaar-lichamelijk en geestelijk gehandicapte baby's en/of kinderen op zo'n manier worden geprikkeld dat ze echt wat ervaren van de 'werkelijke wereld'. Steeds als ik dan zo'n klein kindje met een glimlach op zijn of haar gezicht zie maakt m'n hart een sprongetje! Ook heb ik door het werken op twee groepen natuurlijk dubbel zoveel collega's ontmoet. Wat ik erg leuk vind want zo heb ik contact opgebouwd met verschillende collega's met wisselende achtergronden; o.a. Joods en Arabisch. 

Aankomende week alweer afscheid gaan nemen op het werk... zo'n gek idee om de kinderen waar je drie maanden voor hebt gezorgd achter te moeten laten. Het liefst zou ik ze stuk voor stuk allemaal meenemen in m'n koffer naar Nederland :-). Maar ook de leuke en bijzondere band die ik hier heb opgebouwd met sommige collega's zal ik gaan missen... Dus ik ga nog maar even goed genieten van de laatste werk daagjes hier in Jeruzalem!

   

Israël Museum

Zondag 3 mei

Onze laatste, gezamenlijke activiteit van deze drie maanden! In de top drie van de aanbevolen activiteiten in Jeruzalem, staat het Israël Museum, dus kozen we ervoor om vandaag dit museum te bezoeken. Het is mooi, groots opgezet en dat is niet altijd een voordeel, want wij verdwaalden grandioos. Er komen verschillende onderwerpen aan bot, zoals over het Joodse leven en hun rituelen, moderne kunst en prachtige schilderijen met Bijbelse taferelen. Tijdelijk hangt er ook een schilderij van onze Nederlandse Rembrandt, namelijk die van de profeet Jeremia die treurt over de verwoesting van Jeruzalem. 

Tussendoor nuttigden we onze lunch buiten in de Beeldentuin. Vanuit daar liepen we naar het model van Jeruzalem en de Tweede Tempel, zodat we een idee kregen van hoe dat er tweeduizend jaar geleden uit zag. Wat ook indruk maakte, waren de Dode Zee-rollen, die in 1947 gevonden zijn in Qumran bij de Dode zee.

Maar het meest bijzondere dat we gezien hebben, was de kleinste bijbel ter wereld! De Israëlische wetenschappers zijn er in geslaagd de volledige tekst van de Hebreeuwse bijbel op een oppervlakte, kleiner dan een halve suikerkorrel, te graveren. Het kleine zilveren puntje op de foto is deze Bijbel.  

We hebben onze kennis over Israël vandaag weer flink opgevijzeld!!

Als afsluiting deze dag gezellig uit eten geweest, en mmm wat smaakte de toetjes vooral ook erg goed....

Synagoge dienst

Zaterdag 2 mei

Omdat we graag nog een echte Synagoge dienst mee wilde maken, gingen we deze ochtend niet naar het Jerusalem Assembly, maar naar de Grote Synagoge van Jeruzalem. Ons was verteld dat de dienst al om 8 uur s ’morgens begint en soms pas om 13 uur is afgelopen. We kozen ervoor om rond 10 uur te gaan. Het vrouwen gedeelte is boven en we zochten een plekje waar we goed zicht hadden op de mannen beneden en de Rabbijn. De mannen droegen hun gebedskleed. Vol bewondering volgden we de rituelen die we zagen; de wiegende, biddende Joden, het mannenkoor dat prachtig zong, de Thora rol die door de Rabbijn naar de kast werd gedragen en onderweg werd gekust of aangeraakt, het bidden voor de kast met de Thora rollen, waarbij de mannen hun gebedskleed over hun hoofd trokken.Mensen kunnen in en uit lopen in de Synagoge. Na een uur leek de ceremonie voorbij, want de meesten mensen verlieten het gebouw. Wij bleven nog even zitten om naar de laatste klanken van het koor te luisteren…

Terug wandelend richting huis zag het er prachtig uit met de blauwe lucht en de mooie bloemen, dus nog maar even een fotootje geschoten! De rest van de middag hadden we niets en genoten we van de rust. ‘s Avonds kwam een NEM’er gezellig hartige taart eten bij ons. Na het eten  zongen we onze kelen schor bij de gitaar en sloten de avond af met een film over Noach.

Betlehem; Jemima, Werkplaats, Geboorte kerk, Herdersvelden

Vrijdag 1 mei 

Met ons paspoort op zak gingen we met de Arabische bus richting Bethlehem. Rond half 11 werden we opgewacht door een NEM´er bij Jemima, een tehuis voor gehandicapte kinderen en volwassenen. Jemima is een Bijbelse naam en betekent: Duifje. Het is de naam van één van de dochters van Job. We startten met koffie en wat lekkers en ondertussen vertelde de NEM´er ons enthousiast over het ontstaan van dit tehuis en hoe het NEM echtpaar hier terecht gekomen is. Na haar verhaal gaf ze een rondleiding door het gebouw. Het ziet er netjes en verzorgd uit. Ook het uitzicht dat ze hebben is prachtig, ze kijken uit over de stad. Sommige bewoners vonden ons bezoekje erg interessant en lieten vol trots hun kamer zien!

Na de rondleiding reden we met de NEM´er naar zijn werkplaats. Hier bewerkt hij olijfhout samen met een paar cliënten. Ze maken prachtige dingen! We zijn onder de indruk en kopen verschillende hout bewerkte souvenirs om mee te nemen voor thuis.

Aan het begin van de middag kregen we bij het echtpaar thuis een uitgebreide lunch. Ze verwenden ons met heerlijke Arabische pita’s en verschillende salades. Met een goed gevulde maag reden we naar de geboortekerk. Het ziet er kitscherig uit, maar we probeerden hier doorheen te kijken en ons in te denken dat Jezus op deze plek geboren zou kunnen zijn. Na het bezoek aan de geboortekerk bezochten we de herdersvelden. Het is een mooie, rustige plek en zonder al het kitscherige, is het makkelijker voor te stellen dat de herders met hun schapen in deze velden rondliepen.

Als laatste deze dag reed de NEM´er met ons langs de 8 meter hoge veiligheidsmuur, die Israël scheidt van Palestina. Het is een grote, imposante betonnen barrière tussen Jeruzalem en Bethlehem. Indrukwekkend dit van zo dichtbij te zien, we kregen er een benauwd gevoel van! Het idee dat je als inwoner van dit land niet zomaar Bethlehem uit kan en Jeruzalem in, of andersom. Vervolgens werden we bij de muur afgezet om het laatste stukje door de checkpoint heen te lopen om nog beter het gevoel te krijgen hoe de muur letterlijk op je afkomt.
Aan de andere kant van de muur namen we de bus naar huis.

Eenmaal thuis fristen we ons lekker op, trokken onze nette kleren aan en liepen richting de Klaagmuur. We waren uitgenodigd door de Joodse directeur van de gaarkeuken Hineni.
In Israël leven ongeveer 1,6 miljoen mensen onder de armoedegrens. Daarom verstrekt Hineni dagelijks warme maaltijden en hulp, zoals doorverwijzing bij verslaving of psychische problemen. 

Net voor de sabbat begint, is het enorm druk bij de Klaagmuur. Op het vrouwengedeelte waar wij stonden, werd onder enthousiaste aanmoediging van een Joodse vrouw, volop gedanst en gezongen! Mooi om te zien dat ze dit zo uitbundig en vol overgave doen met elkaar. 

Na een half uurtje hiervan genoten te hebben, verzamelden we ons bij de vlag op het plein voor de Klaagmuur. Er stond al een flinke groep Nederlanders waar we samen mee de sabbat zouden vieren. 

We liepen met elkaar naar Hineni. De tafels waren feestelijk gedekt met deftig servies en bestek, maar van dichtbij zagen we dat het van plastic was;) We hadden beloofd aan de kok in de keuken om te helpen met bedienen. De zoon van de directeur had de leiding en legde de rituelen uit van de eeuwenoude Joodse traditie. Hij zong de traditionele liederen en gebeden voor ons. Mooi om een echte viering mee te maken. Tussendoor konden we onze vragen stellen. Na de ceremonie werd het eten opgediend: een uitgebreide maaltijd met vlees en vis. Als toetje kregen we verse aardbeien!