Zondag 22 februari

Vandaag was het dan zover: op pad met de veldleiding om kennis te maken met onze werkplekken. Erg spannend natuurlijk, omdat we hier voor maar liefst drie maanden vrijwilligerswerk zullen gaan doen. We begonnen bij ALEH, dit is een joods-orthodoxe organisatie die 24-uurs zorg en dagbesteding verleend aan kinderen met een meervoudige handicap. Alle kinderen hebben een combinatie van een geestelijke en lichamelijke handicap, maar zijn ook medisch afhankelijk. We werden hier ontvangen door een Joodse man die oorspronkelijk uit Nederland komt, maar Alia heeft gemaakt (terugkeren naar het vaderland). Vervolgens werden we voorgesteld aan de manager en de aanspreekpunten van de organisatie. We kregen een gezamenlijke rondleiding om zo allemaal een indruk te krijgen van hoe de werkplek eruit ziet en wat het doel van de organisatie is.

Na het bezoek vervolgden we onze weg naar de volgende bestemming genaamd Little Hearts. Dit is een christelijke pre-school voor kinderen van Joodse, Arabische en internationale afkomst. Hier werden we hartelijk ontvangen door de oprichtster van de school. Ze vertelde ons het een en ander over de school en hoe blij ze is met de komst van de NEM-vrijwilliger. Zij zal hulp krijgen met administratieve werkzaamheden. Ook hier kregen we een rondleiding. Het is erg leuk om van elkaar te zien waar we terecht zullen gaan komen.

Voordat we door gingen om kennis te maken met de laatste werkplek was het tijd voor de lunch. En als je in Israël bent, moet je natuurlijk wel falafel hebben gegeten! Zo gezegd, zo gedaan; bij de beste falafel tent van Jeruzalem een heerlijk broodje gegeten. We genoten ervan buiten op een bankje in het zonnetje. Hierna onze weg vervolgd naar, last but not least: Siegfried Moses, een Joods bejaardenhuis. Hier wonen o.a. een paar Nederlandse holocaust-overlevenden, die vast een heleboel interessante verhalen te vertellen hebben.  

De eerste indruk is binnen… en vanaf morgen zal dan het ‘echte’ leven gaan beginnen. Vroeg op pad, vervolgens iedere morgen de steile helling vanuit het appartement beklimmen en ook nog eens zorgen dat je in de goede bus en/of tram stapt, om op tijd aan te komen op je werkplek in Jeruzalem. Spannend!

Zaterdag 21 februari

Zaterdagochtend lag er nog steeds veel sneeuw, maar wij zijn niet voor één gat te vangen, dus gingen vroeg op pad om een dienst bij te wonen in de ChristChurch. De wandeling viel best mee, in vergelijking met gisteren, want dit keer bleven de sokken wèl droog… Helaas bleek de dienst te zijn afgelast i.v.m. het slechte weer, maar kregen we een uitgebreide rondleiding in het bijbehorende museum. Omdat we in de buurt waren, besloten we door te lopen naar de Klaagmuur. Er is een aparte mannen- en vrouwenkant, en ook mag je nooit met je rug naar de muur weglopen. We hebben er even op een stoel in het zonnetje gezeten, ondertussen kijkend naar de biddende en bijbel lezende vrouwen.

De middag rustig doorgebracht, en gezellig uitgebreid samen een lunch gemaakt. Na de zonsondergang (einde van de Shabbat) zie je dat het leven hier in Jeruzalem weer gaat beginnen! Je hoort geluiden, de mensen komen naar buiten en je ziet weer auto’s en bussen op straat. En ook wij gingen op pad! Op weg naar de Ben Yehuda en de Yafo Street. Dé winkelstraat van Jeruzalem. Na wat struinen door de straten en langs de winkeltjes gelopen te hebben, zijn we in een leuk koffietentje wat gaan drinken met iets lekkers. Een typisch Israëlisch koekje genaamd: alfagoris. Dit is een Joods koekje met dadelspread ertussen. Vanuit het koffietentje hadden we uitzicht op de straat. Opeens verzamelde zich buiten een groep Koreaanse jongeren en ouderen en deze begonnen allerlei christelijke liederen te zingen, midden op het plein van de Ben Yehuda. Dit is erg bijzonder omdat je in Israël niet openlijk mag evangeliseren.

Aankomst

Woensdag 18 februari

Oh, wat vroeg… Om 5 uur gaan onze wekkers, want om 06.45 uur zullen we verzamelen op Schiphol! We hebben wekenlang naar dit moment uitgekeken en nu is het eindelijk zover; op naar Israël!

Onze koffers zaten overvol en het was even spannend bij het inchecken of ze niet te zwaar waren. Helaas was één koffer te zwaar, dus alle flessen shampoo meegegeven aan de uitzwaaiers (die kunnen voorlopig even vooruit…) :-)

Het eerste deel van de reis verliep letterlijk rumoerig. Zingende voetbalfans om ons heen en dat zo op de vroege ochtend… In München, waar we een overstap hadden, vervolgden we de reis. Eenmaal in het vliegtuig duurde het even voordat we konden opstijgen. Het vliegtuig moest namelijk eerst ontdooid worden...  Met speciale apparatuur werden de vleugels sneeuwvrij gemaakt.

Rond 16.30 uur (het is hier een uur later dan in Nederland) zijn we geland in Tel-Aviv. Het werd nu wel een beetje spannend, omdat we al veel verhalen hadden gehoord over een zenuwslopende douane-check. We waren getipt dat de vrouwen bij de douane erg pittig kunnen zijn, dus uit voorzorg kozen we voor de rij bij een man. En dat was een goede keuze, want zonder teveel gedoe werden we toegelaten in het land.

Bijzonder om eindelijk dáár te zijn, waar we ons al maanden op voorbereid hebben. We zijn dankbaar dat alles goed gegaan is!

Toen we de koffers hadden, waren we hard toe aan een lekker bakje koffie. Even bijkomen…

We keken onze ogen uit op het vliegveld, zoveel mensen en zoveel nationaliteiten.

Rond 18.30 uur zaten we in de taxi, die we deelden met o.a. een paar orthodoxe joden. Het was al donker dus we zagen niet veel onderweg. Eenmaal in Jeruzalem was het erg druk omdat er veel regen was gevallen. 

Rond 20 uur kwamen we aan bij het baanbrekershuis... erg benieuwd waar we de komende 3 maanden gaan wonen.We werden hartelijk ontvangen door de veldleiding. Zij hadden een heerlijke pasta met salade voor ons gemaakt. Na zo'n intensieve, lange dag hebben we wel trek gekregen. Rond 22 uur sluiten we de dag af en installeren we ons in onze kamers. Moe, maar voldaan zijn we in slaap gevallen.

Donderdag 19 februari

De eerste ochtend wakker worden in Israël: het zonnetje schijnt wat flauwtjes maar hij schijnt! We hebben goed geslapen. 

Rond 08.30 uur zitten we aan ons ontbijt (yoghurt met fruit en bruin brood met Hebreeuwse chocopasta). We hebben een drukke dag voor de boeg, want er wordt sneeuw verwacht en dus moeten we op tijd de boodschappen in huis hebben. Ook moeten we de buskaarten (ravkav's) halen om naar onze werkplekken te kunnen.

Met paraplu's en boodschappenkarretjes in de aanslag gaan we op pad! Eerst beenspiertraining op het steile stuk omhoog richting de bushalte. We zullen dit stuk nog vaak gaan lopen…

Nadat we de ravkav's hebben, gaan we op weg naar de Joodse markt (Soek) voor onze groenten en fruit. Alles ligt uitgebreid uitgestald in kraampjes en ziet er heerlijk vers uit.

We laden ons boodschappenkarretje proppievol, want stel dat we door de sneeuw een paar dagen geen boodschappen meer kunnen halen…..

Deze avond zouden we eigenlijk bezoek krijgen van de lokale NEM'ers, maar dit gaat niet door i.v.m. de verwachte sneeuw. Alle scholen worden uit voorzorg gesloten en ook de bussen stoppen met rijden. Het wordt een rustig avondje lekker met elkaar op de bank. We kijken een film over het Joodse leven, om zo alvast wat te leren over hun gebruiken en rituelen.

 Vrijdag 20 februari

En ja hoor! Er is een flink pak sneeuw gevallen vannacht.… wel 30 cm! Het ziet er prachtig uit. Na het ontbijt verdelen we de taken om in huis te poetsen, even actief zijn en opwarmen. Alles is dan weer lekker schoon en netjes voor de Shabbat. ’s Middags hebben we de sneeuw getrotseerd en al een stukje van de oude stad Jeruzalem gezien. Ook hebben we de Christchurch bezocht. 
Gisteren leek het steile stuk omhoog vanuit ons huis al heel wat, maar vandaag was het echt ploeteren door het dikke pak sneeuw… Oostenrijk is er niks bij :-)

Nu zijn we lekker aan het koken (broccolisoep) en staat er een appelcake in de oven. We zijn klaar voor onze eerste Shabbatviering.