Normaal gesproken bezoeken we op de sabbat in de ochtend met elkaar een kerkdienst, maar deze ochtend gaan we naar de graftuin.
We laten onze zondagse schoenen staan en trekken een paar stevige stappers aan. Het is een eindje lopen naar de graftuin vanuit het baanbrekershuis.
Gelukkig is het een prachtige dag, het zonnetje schijnt al volop! Onderweg passeerden we gezinnetjes die richting de synagoge gaan. Wat zijn ze mooi gekleed op de sabbatdag, het is steeds weer prachtig om te zien.
Na een wandeling van ruim een half uur komen we aan bij de ingang van een ommuurde tuin. Het was een verademing om vanuit de hectiek van de stad, de rust te ervaren in de graftuin!
We wachten op een bankje in het zonnetje tot Peter ons komt halen voor de rondleiding.
Na een tijdje liep hij op ons af en nam ons eerst mee naar Golgotha. We zochten een rustig plekje, tussen alle toeristen, zodat hij ons wat kon vertellen over deze plaats.
We lazen met elkaar verschillende stukjes uit de Bijbel om zo een beeld te krijgen van wat zich -mogelijk- op deze plek allemaal heeft afgespeeld. We kunnen ons moeilijk voorstellen dat Christus in een straat (wat nu een busplein is) als deze aan een kruis heeft gehangen, naakt, kwetsbaar, lijdend en stervend terwijl de mensen haastig langs hem liepen, ongeïnteresseerd en alleen halt houdend om Hem te bespotten. De betekenis van de tekst ''Hij heeft onze schande op zich genomen'' maakt nu nog meer indruk.
Peter gaf ons een moment de tijd om de dingen die hij ons vertelde, op ons in te laten werken.
Ook kwamen we er achter dat we zo ons eigen beeld hadden gecreëerd van de kruisiging en de heuvel Golgotha. Maar met de dingen die Peter vertelde, moesten we onze eigen voorstellingen wat loslaten en bijstellen.
Nog onder de indruk van dit alles maakten we daarna foto’s van Golgotha, ook wel genoemd ‘Hoofdschedelplaats’. Door de sneeuwval van een paar weken geleden is de ‘’neus’’ van de schedel afgebroken zodat de verhoudingen nu minder zichtbaar zijn.
We liepen daarna de tuin weer in, alles staat prachtig in bloei en gaf de tuin een vredige uitstraling.
Vlakbij het graf lezen we ook weer wat gedeeltes uit de bijbel. Als we dit zo lezen met elkaar, is het wonder van de opstanding eigenlijk nauwelijks te bevatten!
Als Peter klaar is met zijn rondleiding nemen we rustig de tijd voor ons zelf.
We lezen psalm 22 wat gaat over het diepe lijden van Christus maar ook Zijn overwinning bij de opstanding uit het graf. We overdenken dit voor ons zelf, wat betekent deze psalm in ons eigen leven? Wat een troost is het als we met al ons eigen lijden altijd terecht kunnen bij Hem!
We snuffelden daarna nog wat rond in het winkeltje dat bij de graftuin hoort.
In gedachten verzonken liepen we weer richting huis, het was een mooie, bijzondere ochtend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten