De Olijfberg en onderhandelen

Vandaag stond ons een zware wandeling te wachten! We trokken de beste wandelschoenen aan die we hadden, ook al staat het niet altijd even charmant…

Samen met de veldleiding en hun logee vertrekken we door het Hinnomdal. Onderweg vertelde Piet ons het een en ander over dit dal, waar veel gruwelijke dingen gebeurd zijn in de tijd van de bijbel, zoals de kinderoffers aan de god Moloch.

Het was nu nog even ontspannen lopen op een vlak stuk weg. Soms maakten we even een stop voor een fotoshoot met op de achtergrond het baanbrekershuis.

Vervolgens kwamen we aan bij een Arabische wijk waar we door heen liepen.

Het zag er niet al te schoon en fris uit, het leek wel een vuilnisbelt met overal op de grond afval.

Na stevig doorgestapt te hebben, kwamen we bij een graf wat –mogelijk- het graf van Absalom was; de zoon van Koning David. Een stukje verderop zagen we de Gouden Poort, waardoor Jezus zou zijn binnen gegaan om de tempel te bereiken. Deze poort is nu dichtgemetseld.

Achter ons ligt de Olijfberg, er staat ons een flinke klim te wachten!

We staken de weg over en liepen de hof van Gethsémané in (betekent: oliepers). Het is een kleine tuin met prachtige, eeuwenoude olijfbomen. Christus bad in de tuin van de oliepers. ''Vader als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg''. ''Maar laat niet wat Ik wil, maar wat U wilt gebeuren''.

We lieten dit, ieder op zijn eigen manier, op ons inwerken.

Nu kwam het pittige stuk: omhoog klimmen naar de top van de Olijfberg! In de tijd van de bijbel lijken Jezus en zijn discipelen met gemak over de heuvels te wandelen. Nergens staat dat ze hijgen en puffen zoals wij! We voelden onze beenspieren en kreunden bijna bij elke stap ;-)

Het uitzicht dat we boven hadden, benam ons het laatste restje adem in onze longen.

De tempelberg en de Oude stad van Jeruzalem liggen glanzend in de verte. De kalkstenen muren en gebouwen baden in het gouden zonlicht.

We maakten wat foto's en onverwacht zagen we een kameel. Martine haar ''grootste wens'' ging in vervulling: rijden op een kameel! Ze wilde dit eigenlijk het liefst in de woestijn, maar ja, dit was toch ook wel een heel  bijzondere plek… Na het ritje op de kameel begonnen we onze terugtocht naar beneden. Dit was gelukkig minder zwaar dan naar boven.

Eenmaal beneden liepen we richting de oude stad, want we waren hard toe aan een bakje koffie. We kwamen aan bij een Guesthouse met een prachtige stadstuin waar we onze lunch gebruikten met een lekker bakje cappuccino.

Piet en Alice gingen weer terug naar huis en wij doken nog even de soek in. Even rondneuzen en we wilden gaan oefenen met ''afdingen''. We wilden niet méér betalen voor de spullen die we zouden kopen dan nodig is!

We liepen door de wirwar van straatjes in de soek en de Arabische ondernemers stonden al op wacht om ons hun prullaria aan te smeren voor ''a good price''. Soms lieten we ons overhalen om even binnen te komen, maar soms liepen we ook hard door. Alleen als er wat te koop was wat ons aanstond, gingen we naar binnen. En ja hoor, na een tijdje kwamen we weer naar buiten met onze buit: een mooie sjaal, waar we minder dan de helft van de vraagprijs voor betaald hebben. Onze missie was geslaagd!

We hadden flinke trek gekregen van al dat onderhandelen en we waren het eigenlijk ook wel zat. Onder het genot van een bord friet en een broodje falafel (wat we met elkaar deelden), zittend in het zonnetje, blikten we met elkaar terug op een mooie dag.