Soek, Sabbat, Haas Promenade, Yad Vashem, Poerim, Bethlehem

Wat vliegt de tijd toch! Vandaag bedachten we ons dat we gewoon alweer ruim 2 weken in Jeruzalem zijn! Anderzijds voelt het ook weer veel langer, we zijn al zo ‘gewend ‘  en thuis hier. Met de bus en tram ergens naartoe opstap of lopend vanaf de oude stad naar huis; geen probleem! De afgelopen week naast het werken ook weer ontzettend veel gezien en indrukken opgedaan. We weten bijna niet waar we moeten beginnen met vertellen…

Maar we willen het jullie natuurlijk niet onthouden dus gaan we een poging wagen!

Het begon allemaal met de eerste werkweek, maar hier hebben jullie als het goed is alles al uitgebreid over gelezen gaan we vanuit :-)  Laten we daarom beginnen bij vrijdag de 27^ste! De vrijdag staat in het teken van alles aan kant en netjes hebben voor de Sabbat, helemaal als je ‘s avonds bezoek ontvangt. We begonnen de ochtend daarom met de schoonmaak en vervolgens zijn we op pad geweest naar de Soek voor de boodschappen. Er moest natuurlijk wel een lekkere maaltijd op tafel komen en met een echte Sabbat viering mogen de zogenoemde Challah broden ook niet ontbreken.  Na de schoonmaak en inkopen hebben we nog even heerlijk in onze tuin kunnen genieten van het zonnetje, het was maar liefst 20 graden! En de week ervoor had er nog sneeuw gelegen.. onvoorstelbaar maar hier kan het! Na zonsondergang begon de Sabbat, ons netjes aangekleed en aan een mooi gedekte tafel hebben we een erg fijne avond gehad met een van de NEM’ers uit de omgeving. We genoten van een heerlijke salade en zelf gemaakte hartige taart!

De volgende morgen zijn we naar een kerkdienst van de Jerusalem Messianic Assembly. Heel bijzonder, de dienst wordt in het Hebreeuws en Engels gehouden. Voorin de kerk staan twee voorgangers, de ene vertelt in het Hebreeuws en vervolgens vertaalde de andere voorganger het in het Engels. Dat neemt natuurlijk ook wel wat meer tijd in beslag realiseerden we ons later. Nu zijn we wel wat gewend…  maar na 2 uur dachten we dat de dienst toch wel een beetje op zijn eind zou zijn. Achteraf kunnen we zeggen dat we daar nog een uurtje bij op hebben kunnen tellen! Maar buiten dat was het wel een erg mooie dienst. Na de dienst was er een buffet met gebakjes en stapels pita’s om te vullen met ei, worstjes, paprika, sauzen, groenten..  dus al met al weer een hele ervaring rijker! Wij hebben het maar bij een kopje koffie met een gebakje gehouden, want we gingen door op weg naar de ‘haas promenade’. De rust kwam je tegemoet in dit mooie park waar je gelijk allerlei vogeltjes hoorde fluiten en de drukte van de stad helemaal verdween, met als hoogtepunt een prachtig uitzicht over de oude stad Jeruzalem. We hebben de dag er erg goed vol kunnen houden, lekker geluncht en van het zonnetje genoten!  Deze dag afgesloten met een filmavond. We hebben Schindler’s List gekeken en niet zonder reden, een stukje voorbereiding voor de activiteit die we de dag erna zouden gaan doen.

‘Ik geef hen in mijn huis en binnen mijn muren een gedenkteken en een naam (een ‘yad vashem’)  die niet uitgeroeid zal worden’ (Jes.  55:5)

We zijn zondag naar Yad Vashem geweest. Dit is een museum ter nagedachtenis van de holocaust. Er is eigenlijk maar één woord voor;  indrukwekkend! Zoveel beelden en zoveel gruwelijke verhalen, maar toch echt de realiteit. Wat een tegenstelling was het om daarna door de tuin te lopen langs de monumenten. Ook zijn er bomen gepland voor duizenden mensen die zich met gevaar voor eigen leven hebben ingezet om joden te redden. Een intense dag waar we ons weekend mee hebben afgesloten….

Deze week stond in het teken van Poerim. Ook wij hebben beleefd wat dit feest inhoudt en betekent voor de joden. Hierbij wordt herdacht dat koningin Esther het joodse volk heeft gered.  Mensen gaan verkleed over straat, eten Hamansoren en vieren feest. Op donderdag was er een speciale viering in de grote synagoge van Jeruzalem en wij wilden dit ook wel eens meemaken. Bij aankomst werden we uitgebreid ondervraagd over de reden van onze komst, waar we verblijven, hoe we wisten dat er een viering was en of we in bezit van wapens waren. Overvallen door al deze vragen, wisten we met veel gestotter en rode wangen gelukkig toch binnen te komen. De synagoge is opgedeeld in een mannen– en vrouwensectie, dus wij zaten tussen alle andere vrouwen op het balkon. Onderweg nog een Engels/Hebreeuwse bijbel en een ratel gescoord. Elke keer als Haman (de bad guy uit het verhaal van Esther) genoemd wordt bij de viering, moest iedereen zoveel mogelijk lawaai maken, onder andere met ratels.We konden onze oren niet geloven toen het volgende bericht werd omgeroepen: “Please give our prime minister Netanyahu the opportunity to leave the room first.” En ja hoor, na een grote groep bodyguards (inclusief stoere jasjes en macho oortjes) kwam Bibi de zaal binnenlopen. De paparazzi dook er bovenop, maar hij keek niet op of om. Na de viering hield de premier nog een toespraak, helaas zonder ondertiteling…

Richting huis zagen we dat het Poerim feest in de stad aardig was losgebarsten. Luide muziek op de straten, massa’s verklede mensen en de drank werd rijkelijk geschonken.

Vrijdag voor het eerst met de Arabische bus op weg naar Bethlehem. Hier zullen wij met z’n allen aan de slag gaan in een nieuw opgezet project dat zich inzet voor geestelijk gehandicapte kinderen/jongeren en hun families. Wij hebben kennis gemaakt met het Engelse echtpaar dat dit huis runt. Deze dag een rondleiding gekregen, kennisgemaakt met enkele cliënten en gelijk even gezamenlijk een wandeling gemaakt. De geestelijke gehandicapten waar dit echtpaar zich met veel liefde voor inzet, hebben een achtergrond waar we door geraakt werden. In de Arabische wereld is een gehandicapt kind een schande, kinderen worden weggestopt, vastgebonden en verwaarloosd. Zo weten gezinnen uit hetzelfde dorp niet van elkaar dat ze een gehandicapt kind hebben, en denken dat ze de enige met zo’n situatie zijn. We kregen deze dag nog veel meer bijna onwerkelijke voorbeelden te horen, zoals een vader die voorheen een moord gepleegd heeft en nu openlijk een tweede beraamd. Diezelfde vader wordt in de gaten houden, om te voorkomen dat hij zijn kinderen vergiftigt, hiervan het Engelse echtpaar de schuld geeft en een rechtzaak aanspant. Het doel van dit project is deze families te veranderen, met de hoop dat bovenstaande situaties minder vaak voorkomen. Ze vertelden ons dat ze onze hulp goed kunnen gebruiken en op zoek zijn naar nieuwe ideeën, al onze inzet is ontzettend welkom. We gaan de komende tijd brainstormen voor o.a. nieuwe activiteiten en hoe het huis wat gezelliger gemaakt kan worden.