Herdenkingsdagen

Woensdag 15 en donderdag 16 april

Woensdagavond waren we uitgenodigd voor een herdenking bij gaarkeuken Hineni. Het was namelijk de vooravond van Jom Hasjoa, de herdenkingsdag voor de vernietiging van zes miljoen joden tijdens de holocaust. Deze herdenking is een beetje vergelijkbaar met onze dodenherdenking op vier mei. Zo werden er ook kransen gelegd, toespraken gehouden met herinneringen, kaarsen aangestoken en was er militair optreden. We vonden het jammer dat het meeste in het Hebreeuws werd gesproken, want te zien aan de emoties van de mensen om ons heen, moesten het bijzondere verhalen zijn. 

 

Donderdag was de officiële herdenkingsdag. Om 10 uur in de morgen gingen er door heel het land sirenes, wat voor velen het sein was om letterlijk even stil te staan. Automobilisten stopten niet alleen met rijden, maar stapten ook uit de auto, om staande deel te nemen aan de minuut van stilte. Wel zagen we ook mensen doorlopen: Arabieren, die niets met de holocaust hebben of ultra-orthodoxe Joden, die deze manier van herdenken niet geestelijk genoeg vinden.

Behalve een dag van herdenking, was het voor ons ook een feestelijke dag, want we vierden de verjaardag van Jenneke.



Dinsdag 21 april

Op Jom Hazikaron worden de doden die zijn omgekomen in alle Israëlische oorlogen en/of terroristische aanslagen herdacht. Ook nu was er weer een sirene hoorbaar, om 20:00 's avonds stond iedereen stil voor enkele minuten. Op dat moment waren wij op bezoek bij een Holocaust-overlevende in het verzorgingshuis. Zij vertelde ons haar levensgeschiedenis. Deze vrouw zat in de oorlog ondergedoken in Nederland. Tijdens het onderduiken heeft zij een dagboek bijgehouden. Dit exemplaar is bewaard gebleven en zij heeft hier een boek van uitgegeven. Heel bijzonder dat wij het originele dagboek in hebben mogen kijken. Ook is er een documentaire gemaakt over haar onderduikperiode, die is uitgezonden op de Nederlandse televisie. 

Woensdag 22 en donderdag 23 april

Woensdagmorgen 11 uur; opnieuw een sirene hoorbaar, ook ditmaal stond iedereen op en werd stil voor 2 minuten.

Wat bijzonder aan deze dag was, was de 'plotselinge' overgang van verdriet naar vreugde.
Overdag wordt er nog stil gestaan bij alle slachtoffers, maar in de avond gaat de herdenking over in Jom Ha'atzma'ut (Israel Independence day). Dit deed ons wel een beetje denken aan dodenherdenking en Bevrijdingsdag in Nederland. Op deze bijzondere dag zijn wij 's avonds een kijkje gaan nemen bij de Western Wall ('klaagmuur'). Recht voor de muur vond een grote bijeenkomst/herdenkingsdienst plaats. Misschien wel zo'n duizend Joden, maar ook inwoners en nieuwsgierige toeristen vanuit verschillende landen waren aanwezig. Er werden liederen gezongen en gebeden opgezegd. Vervolgens hoorden we na enige tijd een ontzettend 'kabaal', er werd op een ramshoorn geblazen. Dit leek het sein dat het rouwen overging in de feestvreugde. De hele massa begon eerst rustig aan wat te wiebelen, maar toen de avond vorderde, werd het steeds uitbundiger: klappen, springen en dansen! Na deze belevenis bij de Western Wall zijn we via de oude stad terug naar huis gelopen. Onderweg kwamen we nog een grote groep uitbundig dansende joodse mannen tegen en zagen we dat er verschillende muziekfestivals waren. Rond een uurtje of twaalf 's nachts zou er nog vuurwerk afgestoken worden... maar toen waren wij alweer naar dromenland!

Donderdag; Jom Ha'atzma'ut; voor veel mensen is dit een vrije dag, de winkels zijn gesloten, er rijden een stuk minder bussen en trams, en op straat is er geen kip te beleven. We hoorde dat dit dé dag is dat iedereen erop uit trekt om te gaan bbq'en... helaas zat alleen dit jaar het weer niet zo mee. Toch stonden er nog wat groente en fruit (de 'echte' soek boodschappen) op de planning. Er al van uitgaande dat deze misschien gesloten kon zijn, toch een kijkje genomen... en inderdaad, zo rustig hebben we het daar nog nooit gezien. Met enige moeite toch bij verschillende verscholen kraampjes de boodschappen bij elkaar kunnen sprokkelen.