Weekend Haifa en Tiberias

Vrijdag 27 maart

We hebben een weekendje weg voor de boeg! Na een kort nachtje, want de klok werd verzet, vertrokken we met onze huurauto richting Haifa. De zon scheen volop en de temperatuur zou oplopen tot 30 graden! Zo warm hadden we het nog niet gehad, dus het vakantiegevoel groeide met de minuut. Na een ritje van zo’n 2,5 uur kwamen we aan in Caesarea, waar we stopten bij een strandje om even aan onze kleur te werken. We lagen nog geen minuut, of we voelden wat kriebelen. Een invasie van lieveheersbeestjes was op ons neergestreken. Alle spullen weer opgepakt en iets dichter bij het water gaan liggen, waar we met rust gelaten werden. Het water was te koud om te zwemmen, maar pootjebaden ging prima.

Inmiddels hadden we best trek gekregen en wilden we onze meegebrachte broodjes opeten. Omdat we brood zónder zand en lieveheersbeestjes lekkerder vinden, gingen we op zoek naar een meer beschut plekje. En dat vonden we: midden in een bos, tussen de dennenappels. Het leek wel alsof we in een ander land waren.

Na het eten hadden we een afspraak met Patrick van House of Victory. Deze organisatie vangt verslaafden van straat op en helpt ze af te kicken. Patrick is zelf een ex-verslaafde, dus weet hoe moeilijk dat is. We kregen een rondleiding in het goed verzorgde huis en al onze vragen werden beantwoord.

Het liep al tegen het eind van de middag en we wilden voor de sabbat bij Beit Skandinavia zijn. Hier mochten we namelijk de sabbat meevieren en overnachten. Dit pension is opgezet door twee nonnen, die de in kibboets werkende jongeren uit Scandinavië, een ‘thuisgevoel’ wilden geven. Bij uitzondering mogen er ook mensen van andere nationaliteiten verblijven, zoals wij omdat we vrijwilligers zijn. Het bijzondere is dat wij hier hebben meegegeten en geslapen, zonder iets te hoeven betalen. Uiteraard zijn giften welkom en hebben wij ook een duit in het zakje gedaan, maar het was niet verplicht. 

Het pension is geweldig! Kneuterig ingericht met een mengelmoes van Scandinavische en Israëlische spulletjes. Overal waar je kijkt hangt of staat wel iets. De kamers zijn klein, maar schoon en verzorgd.De sabbatsviering was bijzonder om mee te maken. Met wel 30 mensen van allerlei nationaliteiten zaten we aan een lange tafel. We kregen een goedgevulde groentesoep en heerlijk vers brood. Ook hadden ze gedacht aan een toetje: citroencake met vanille roomkaas erop. Niemand hoefde met honger naar bed…

Zaterdag 28 maart

Na een lekker nachtje zaten we om half 9 aan het ontbijt en gingen we naar een Messiaanse kerkdienst met een Arabische voorganger. Jood en Arabier zitten hier met elkaar in één gemeente. De dienst was in het Hebreeuws en hoewel we al een paar woordjes spreken, hadden we toch vertaling nodig. We kregen audio-apparaatjes waar we de Engelse vertaling konden horen. Dit is iets dat je veel ziet in kerken hier, door alle verschillende nationaliteiten die de diensten bezoeken.

Na de dienst lunchten we in een klein restaurantje om de hoek. We hadden even genoeg van de falafel en shoarma, dus kozen voor kipschnitzel, heerlijk!

In dit restaurantje werden we opgehaald door Johanneke. Deze Nederlandse jonge vrouw is getrouwd met een christen Arabier en woont nu in Haifa. Zij zet zich in voor Sisters of Nazareth-Haifa. Dit is een stichting die toegang wil bieden tot onderwijs aan kinderen uit Haifa en omgeving. Daarbij staat christelijk onderwijs voorop en is er respect voor kinderen met een andere geloofsachtergrond. Naast een rondleiding door Haifa, liet zij ons ook het enorme schoolgebouw zien. Helaas was het gebouw zelf gesloten ivm sabbat.

Na de wandeling door Haifa was het tijd om door te reizen naar Tiberias. Daar konden we namelijk logeren in het appartement van de oom en tante van Reineth. Het avondeten bestond uit pita’s met chocopasta en verse aardbeien en daarna hadden we een rustig avondje in het appartement. We genoten in de zwoele avondlucht van het prachtige uitzicht op het meer van Galilea. 

Zondag 29 maart

De dag begon feestelijk met ‘lang zal ze leven’ voor Martine! Met felicitaties, kadootjes en aardbeien met een kaarsje vierden we haar twintigste verjaardag. En dat was nog niet het enige: na het inpakken, zochten we een restaurantje waar we een echt Israëlisch ontbijt konden nemen. Ongelofelijk, wat hebben we gegeten! De foto spreekt voor zich en de lunch hebben we die dag maar overgeslagen…

We besloten eerst naar Ginosar te rijden, waar je met een petrusboot over het meer van Galilea kan varen. Helaas hadden we niet gereserveerd en was er pas plek voor het eind van de dag, dus hebben wij het gehouden bij een fotosessie op één van de boten.

De volgende stop was in Tabgha, waar Jezus duizenden toehoorders voedde met vijf broden en twee vissen. Op deze plek staat nu een kerk, waar een mooie mozaïek te zien is van de vissen en broden.

Na weer een eindje rijden stopten we bij Kapernaüm, 
wat een tijd de woonplaats van Jezus is geweest. Nu zijn er nog resten te zien van een hele oude synagoge. Op een bankje genoten we van het uitzicht op het meer van Galilea, alvorens we verder rijden naar het volgende wat we graag willen zien: de watervallen van Banias.

We reden een onheilspellende donkere lucht tegemoet, maar hadden goede moed. Wel was het nog even spannend of we er konden komen, omdat de route in het Golan (nabij Syrië) ligt. Gelukkig konden we zonder problemen de watervallen bereiken. Eenmaal aangekomen, wandelden we door de bloeiende natuur naar de waterval. Het geweld van de waterval was van verre al goed te horen. Onderweg zagen we veel Joodse gezinnetjes, die dit ook een leuk dagje uit vonden. Na de wandeling besloten we aan de terugreis te beginnen. We hadden nog aardig wat uurtjes voor de boeg. 

Onderweg zijn we nog gestopt bij de Berg van de Zaligsprekingen voor een picknick en stil te staan bij de woorden die Jezus hier in de Bergrede gesproken heeft.

Het was al lang en breed donker toen we thuis aankwamen, maar wat voelde het vertrouwd om weer in Jeruzalem te zijn. Home sweet home…