Pesachvakantie

Maandag 6 april

Het is Pesach vakantie! Dus ook voor ons geen ‘normale’ werkweek op de planning. We starten met een excursiedag: Masada en En Gedi. We zijn vroeg uit de veren gegaan om bijtijds de huurauto op te pikken i.v.m. de vakantiedrukte. Maar goed ook, want we hadden zelfs nu al 6 wachtenden voor ons. Op weg naar En Gedi in de auto merkten we dat de airco niet voor niets in de auto zat! Maar ons hoor je niet klagen… heerlijk die warmte.

Aangekomen in En Gedi hebben we het natuurreservaat bezocht. Een ontzettend mooi natuurpark met bloemen, rotsen en watervallen. Ook is het reservaat rijk aan verschillende diersoorten en vogels. Er schijnen zelfs hyena’s en luipaarden rond te lopen.. die hebben wij helaas niet gespot. Hoewel, misschien ook maar beter… :-)

Na een hele work-out te hebben gehad, door al het klimmen en klauteren langs de rotsen en steile heuvels, vervolgden we onze weg naar de Masada. Aangekomen eerst maar even lekker in het zonnetje gepicknickt. Zodat we weer alle energie hadden voor de volgende klim!

Nou ja, klim, ‘stiekem’ zijn we gewoon omhoog gegaan met de kabelbaan. En boffen wij even dat we zelfs een retourticket hadden, we hoefden niet eens naar beneden te wandelen… ook best wel eens lekker!

De Masada is een gigantische vesting, gebouwd op een rots. De Masada is rijk aan een hele geschiedenis. O.a. is koning Herodes gevlucht naar deze plek omdat hij in gevaar was. En hij wist wel hoe hij het wilde: verschillende paleizen, een synagoge en een badhuis zijn er te vinden. Ook is hier veel gevochten tijdens de Joodse Opstand (70 na Chr.) tegen de Romeinse bezetters.

Maar wat een ontzettend prachtig uitzicht heb je vanaf de Masada! Geweldige rotspartijen en bergen, maar ook de dode zee is goed te zien. En wij vrouwen vonden dit wel weer een prachtig plekje voor een ‘fotoshootje’ natuurlijk.

En hoe sluit je zo’n geslaagde warme dag dan nog even extra goed af… Mc Donalds!!

Dinsdag 7 april en woensdag 8 april

Tijd om de handen weer uit de mouwen te steken! We hebben ons twee dagen ingezet bij de Domari Society of Gypsies.

Deze organisatie zet zich in het bijzonder in voor vrouwen en kinderen in de zigeunersamenleving. Dit gebeurt op verschillende manieren; o.a. het verstrekken van schoolspullen, het geven van bijlessen, het opleiden van vrouwen in verschillende ambachten zodat ze hun eigen spullen kunnen gaan verkopen. Er lagen schitterend gekleurde tassen, kussenhoezen en sieraden, allemaal handgemaakt.

Wij hebben ons deze twee dagen eigenlijk beschikbaar gesteld als manusje-van- alles. Doordat de oprichtster van de organisatie al enige tijd niemand meer voor de wat praktische klussen had, was er een hoop waarmee we haar konden helpen. Van onkruid wieden tot voedselpakketten sorteren, maar denk ook aan kasten sjouwen, enge insecten verwijderen, citroenen plukken, ramen wassen, spellen dozen uitzoeken, takken snoeien... Onze CV is heel wat uitgebreider geworden na deze twee dagen :-) Leuk feitje is dat we tijdens het onkruid wieden en bladeren harken nog gezelschap kregen van twee schildpadden. Nadat ze ons ontdekt hadden, waren ze niet meer van ons af te slaan... Doordat we onze slippers aanhadden door het prachtige weertje deze dagen, waren we nog bang dat ze in onze tenen zouden bijten. Gelukkig is dat ons bespaard gebleven. Al met al dus weer een hele ervaring rijker.

Donderdag 9 april

Op naar de Tempelberg. Gewoon om het even van dichtbij te zien en sfeer te proeven. De sfeer hebben we dan  ook zeker geproefd, maar daar zullen we later op terug komen.

We dachten precies te weten hoe we moesten lopen, want we hadden de ingang al eens eerder gezien. Daar aangekomen bleek dit de ingang voor de moslims te zijn. De bewaker gaf aan dat de andere toegang zich bevond in de buurt van de Western Wall (klaagmuur). Even zoeken, maar al snel zagen we waar we moesten zijn. En we waren zeker niet de enigen. Een lange wachtrij langs de security, waarbij om de zoveel tijd een aantal mensen via de loopbrug de Tempelberg op mochten gaan.

Na wat geduld waren dan ook wij aan de beurt, maar het was wel een bezoekje van korte duur. Bijna elk pad werd afgesloten door een beveiliger, waardoor iedereen maar vanaf één punt wat foto’s kon maken van de omgeving en de gouden rotskoepel. Nog net konden we even snel vragen of wat toeristen een foto van ons wilden maken, voor we werden opgejaagd op een onvriendelijke toon door de bewaker dat de tijd erop zat en we moesten vertrekken. Samen met de andere bezoekers verlieten we dus maar zo snel mogelijk weer de Tempelberg.

Lopend richting de uitgang hoorden we opeens allemaal geroep en gefluit. We wisten niet helemaal precies wat er aan de hand was, maar de verhalen die we gehoord hebben, werden nu toch opeens werkelijkheid. De spanningen die heersen in het land zijn wel echt degelijk aanwezig. In een snelle blik zagen we een groep Arabische vrouwen verschillende kreten roepen. We hadden in eerste instantie geen idee waar dit over ging en voor wie dit bestemd was. Maar toen we er langs liepen, zagen we in de verte een Joods gezinnetje staan met kleine kinderen. We hebben na de kilte op de Tempelberg even heel duidelijk de spanning geproefd van de onenigheid tussen Jood en Arabier.

Na onze ‘belevenis’ zijn we nog even de Arabische Soek opgegaan, om onze onderhandeling-/ afdingtactieken weer wat bij te spijkeren en op te krikken. Dit gaat ons wel steeds beter af!

De avond zijn we uit eten geweest in de oude stad samen met drie andere Nederlandse meiden en een ouder echtpaar. Zij zijn ook tijdelijk in Jeruzalem om de handen uit de mouwen te steken als vrijwilliger. Gek dan weer dat je zo ver weg bent van je ‘eigen koude kikker landje’ maar wel weer met een heel Nederlands gezelschap aan tafel zit!

  

Vrijdag 10 april

En nu was het weer tijd voor Bethlehem. De schilderingen hebben we afgemaakt en ook de collages zijn gestaag gevorderd. Op de foto’s kunnen jullie de resultaten weer bewonderen.

Na deze creatieve inspanningen hebben we nog een ontzettend gezellige middag en avond gehad met een van de NEM’ers die aan de Arabische kant woont. Leuk om te zien hoe anders dan ook weer de huizen, buren en de omgeving zijn.

We hebben lekker ‘ge-theeleut’, en vervolgens samen de handen uit de mouwen gestoken voor de maaltijd. Hartige taart met salade en als toetje appel crumble uit de oven met vanille pudding… jummie. Fijn nog wat liederen met elkaar gezongen onder begeleiding van de gitaar. Tegen het einde van de avond kwam onverwacht het spelletje Ligretto nog boven tafel. We begonnen ietwat vermoeid door de lange dag die we erop hadden zitten, maar al snel werd het fanatiek. Eigenlijk een heel frustrerend spelletje, waarbij opperste concentratie van belang is :-) 

Na heel wat potjes hebben we er toch een einde aan weten te breien en zijn we weer veilig thuisgebracht! De terugweg duurde wel wat langer dan verwacht, er werd streng gecontroleerd bij het checkpoint/ grensovergang. Maar na onze ID’s te hebben laten zien en een grote glimlach mochten we door en kwamen we weer veilig en vertrouwd thuis aan in Jeruzalem.